เมืองหลวงของรัฐคือชัยปุระ หรือเรียกอีกอย่างว่านครสีชมพู ซึ่งมีสถาปัตยกรรมที่สวยงาม อนุสรณ์สถาน ป้อมปราการ และอาหารตามนั้น รัฐนี้ตั้งอยู่ทางด้านตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศ โดยมีพรมแดนติดกับปากีสถาน 1179 กม. พื้นที่ส่วนใหญ่ของรัฐเป็นพื้นที่ทะเลทราย มหาราชและมีชื่อเสียง ทะเลทรายธาร์ เป็นอัญมณีแห่งรัฐ เทือกเขาอาราวัลลีเทือกเขาที่เก่าแก่ที่สุดเรียงเป็นแนวพาดผ่านรัฐตั้งแต่ ยอดเขาคุรุแห่งภูเขาอาบู สูงจากระดับน้ำทะเล 5,650 ฟุต ใกล้กับเมืองอาบูในภูมิภาคตะวันตกเฉียงใต้ ไปจนถึงเมืองเคตรีในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของรัฐ เส้นแบ่งธรรมชาติแบ่งรัฐออกเป็น 3:2 โดยเปอร์เซ็นต์หลักอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของเส้นแบ่งนั้น และส่วนที่เหลืออยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ ทำให้เกิดการแบ่งธรรมชาติเป็น XNUMX ส่วนของรัฐราชสถาน เส้นทางตะวันตกเฉียงเหนือโดยทั่วไปเป็นพื้นที่แห้งแล้งและไม่มีผลผลิต และมีพื้นที่เป็นทะเลทราย แม้ว่าทางตะวันออกจะเป็นที่อยู่อาศัยและอุดมสมบูรณ์ในระดับหนึ่งก็ตาม

รัฐนี้เป็นที่รู้จักในเรื่องการต้อนรับและมีคำพูดที่ว่า พาธาโร มาร์ เดช!เป็นที่แพร่หลายในรัฐทั้งหมดโดยมีทัศนคติที่เป็นมิตรจากทุกเมืองและประชาชนในพื้นที่ เมื่อไม่นานนี้ รัฐนี้ยังได้กลายเป็นเมืองหลวงแห่งงานแต่งงานของอินเดียและเป็นผู้รับผิดชอบงานแต่งงานของราชวงศ์ วัฒนธรรมราชปุตี และการต้อนรับที่ดีที่สุดในประเทศ ประเพณีและขนบธรรมเนียมต่างๆ เป็นไปตามแบบฉบับของกษัตริย์และทุกอย่างก็ยิ่งใหญ่

วัดและศูนย์แสวงบุญของทุกศาสนาสามารถพบได้ที่นี่ เช่น ณัฐวราในรัฐราชสถานตอนใต้ซึ่งเป็นที่นับถือศาสนาฮินดูซึ่งบูชาพระกฤษณะตามสำนักวัลลภาจารย์ Dargah ในอัชเมร์สำหรับ ควาจะห์ มูอีน อัล-ดีน ชิชตี เป็นศูนย์กลางความศรัทธาและศักดิ์สิทธิ์แห่งหนึ่งของศาสนาอิสลาม เมืองและวัดต่างๆ มหาวีร์จี, รานัคปูร์, ดูเลฟ, เดลวารา และคาเรรา เป็นศูนย์กลางการแสวงบุญทางศาสนาเชนที่มีสถาปัตยกรรมที่สวยงามที่สุดและศักดิ์สิทธิ์ที่สุด นอกจากนี้ยังมีชุมชนทางศาสนาที่สำคัญอื่นๆ ทั่วทั้งรัฐนอกเหนือจากชุมชนที่ได้รับการยอมรับและได้รับความนิยมมากที่สุด ชุมชนฆราวาสในรัฐประกอบด้วยศาสนาฮินดู 88.49% ศาสนาอิสลาม 9.07% ศาสนาคริสต์ 0.14% ศาสนาซิกข์ 1.27% ศาสนาพุทธ 0.02% ศาสนาเชน 0.91% และอื่นๆ 0.11%

มีศาสนาใหม่เกิดขึ้นมากมายเนื่องจากการรุกรานและการบุกรุกดินแดนหลายครั้ง นอกจากราชวงศ์ราชาและราชปุตแล้ว ยังมีราชวงศ์โมกุล ชาวอังกฤษ และคนร่วมสมัยอื่นๆ ที่เข้ามาในพื้นที่อันกว้างใหญ่แห่งนี้

เทศกาล งานแสดงสินค้าและเทศกาล เป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมและกิจวัตรประจำวันของผู้คนที่นี่ และเทศกาลต่างๆ จะไม่สมบูรณ์หากไม่มีสิ่งเหล่านี้ ในบางสถานที่ งานแสดงสินค้ายังได้รับการเฉลิมฉลองเป็นเทศกาลอีกด้วย งานแสดงสินค้าเหล่านี้ดึงดูดใจนักท่องเที่ยว เนื่องจากมีทั้งศิลปะ วัฒนธรรม กิจกรรมพื้นบ้าน และระเบียบการแต่งกายของท้องถิ่น พร้อมทั้งให้นักท่องเที่ยวได้ชมกิจกรรมทางวัฒนธรรมของชาวราชสถานได้ตลอดทั้งวันหรือทั้งสัปดาห์ ตัวอย่าง ได้แก่ งาน Pushkar Fair, เทศกาลวรรณกรรม Jaipur, เทศกาลภาพยนตร์นานาชาติ Jaipur, เทศกาลภาพยนตร์ Rajasthan, เทศกาล Rajasthan Diwas, เทศกาล Gypsy Flamenco ในเมือง Jodhpur, เทศกาล Jaipur Heritage International, เทศกาล Desert Festival, เทศกาล Urs at Ajmer, เทศกาล Teej ka mela เป็นต้น

รัฐราชสถานมีความอุดมสมบูรณ์ใน ของเก่าและจารึกโบราณ ซึ่งเป็นผลงานของยุคพุทธต้นและสามารถพบได้ในถ้ำของ Jhalawar บางส่วนสามารถพบได้รอบ ๆ อัชเมร์ในมัสยิดต่างๆ และสุสานของชาวมุสลิม ซึ่งกล่าวกันว่ามีอายุถึงศตวรรษที่ 12 และสุดท้ายในเมือง Bikaner ซึ่งมีวัดเชนอันงดงามตระการตาจากศตวรรษที่ 15

เทศกาล รูปแบบสถาปัตยกรรม พระราชวังของเจ้าชายที่มีราชวงศ์ที่สง่างามและวิจิตรงดงาม ภาพวาดบนผนังที่ตกแต่งอย่างประณีต พระราชวังของอุดัยปุระเป็นตัวอย่างที่ดีของงานศิลปะ โครงสร้างทางประวัติศาสตร์อื่นๆ มักเป็นป้อมปราการบนเนินเขาในประวัติศาสตร์ของราชวงศ์ราชปุต วัดโบราณ 6 แห่ง รวมทั้งวัดใน Chittorgarh, Jaipur, Jaisalmer และ Jhalawar ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกโดย UNESCO ในปี 2013

ความรุ่งโรจน์และวัฒนธรรมอันมีชีวิตชีวาของรัฐยังคงรักษาไว้โดย พระราชวัง ป้อมปราการ วัดวาอารามอันสง่างามและอลังการ ประตู อนุสาวรีย์ และแม้แต่ถนน สิ่งมหัศจรรย์ที่สำคัญบางแห่งได้แก่

• ป้อมชิตตอร์การ์ห์ ป้อมที่ใหญ่ที่สุดในเอเชีย
• เมห์รานการห์
• ชัยปุระ “เมืองสีชมพู”
• ฮาวามาฮาล (พระราชวังแห่งสายลม)
• ทะเลสาบวัง
• พระราชวังเมือง
• พระราชวังอำพัน
• Jantar Mantar
• อุเมทภวัน
• ป้อมไจซัลเมอร์ และอื่นๆ อีกมากมาย

พืชพรรณและสัตว์ รัฐราชสถานมีประชากรปศุสัตว์มากที่สุด จึงเป็นรัฐที่ผลิตขนสัตว์มากที่สุดในประเทศ เนื่องจากเป็นพื้นที่ทะเลทราย อูฐจึงถูกเรียกว่าเรือแห่งทะเลทราย และภูมิภาคนี้จึงมีประชากรอูฐจำนวนมาก

รัฐบาลเป็นรัฐแรกที่นำการทดลองกับระบบ panchayat raj (กฎเกณฑ์ตามรัฐบาล 3 ระดับหรือสภาหมู่บ้าน) โดยเริ่มต้นในปี พ.ศ. 1959 โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อการกระจายอำนาจในระดับสำคัญ

วรรณกรรมของ ราชสถานเป็นรัฐที่มีวัฒนธรรมดั้งเดิมอันรุ่งเรืองทั้งในรูปแบบการเล่าเรื่องและการเขียนคูร์จา” เป็นดนตรีพื้นบ้านชนิดหนึ่งของรัฐ ซึ่งเล่าเรื่องราวของผู้หญิงคนหนึ่ง รูปแบบการเต้นรำของรัฐราชสถานคือ กูมาร์ที่แสดงโดยผู้หญิงในโอกาสพิเศษหรือช่วงเทศกาล รูปแบบการเต้นรำอื่นๆ เช่น Geer, Panihari ซึ่งเป็นรูปแบบการเต้นรำสำหรับผู้หญิง และ Kacchi Ghori ซึ่งนักเต้นชายจะขี่ม้าจำลองรูปแบบการแสดงนาฏศิลป์-ละครที่แต่งเป็นกลอนเกี่ยวกับการเฉลิมฉลอง ประวัติศาสตร์ หรือความโรแมนติก เรียกว่า คยัล ยังได้รับความนิยมมากในท้องถิ่นอีกด้วย

แหล่งเกลือที่ซัมบาร์ เหมืองทองแดงที่เคตรี และเหมืองสังกะสีที่ดาริบาและซาวาร์ เป็นบางส่วนของแหล่งที่ก่อตั้งมายาวนาน ภาคส่วนหลักของเศรษฐกิจของรัฐ ได้แก่

• สิ่งทอ
• พรมปูพื้น
• สินค้าจากขนสัตว์และหัตถกรรม
• น้ำมันพืชและสีย้อม
• อุตสาหกรรมหนักของทองแดงและสังกะสี
• เหล็ก, ซีเมนต์, เซรามิก
• เครื่องแก้ว ลาอัค
• เครื่องหนังและรองเท้า
• อัญมณี อัญมณีล้ำค่า
• เครื่องประดับ
• หินอ่อน

อุตสาหกรรมที่สำคัญบางส่วนที่ช่วยส่งเสริม GDP ได้แก่:

1. แร่ธาตุและสำรอง

รัฐราชสถานมีพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ อุดมไปด้วยแร่วูลลาสโทไนต์ ตะกั่ว-สังกะสี แคลไซต์ ยิปซัม แร่ฟอสเฟต สีเหลืองอ่อน เงิน และแร่ธาตุรอง เช่น หินอ่อน หินทราย และเซอร์เพนไทน์ (หินอ่อนสีเขียว) เป็นต้น รัฐนี้มีส่วนสนับสนุนการผลิตของประเทศเกือบ 90% ถึง 100% และตอบสนองความต้องการของท้องถิ่นต่างๆ ของประเทศ มีโรงงานและโรงงานหลายแห่งสำหรับการแปรรูปเพิ่มเติม เมืองชั้นนำบางแห่งที่ใช้ประโยชน์จากที่ดินเชิงพาณิชย์ ได้แก่ เขตคิชันการห์ อุดัยปุระ ดังการ์ปุระ ภิลวารา อัจเมร์ โจธปุระ และปาลี

2. ยานยนต์

การเติบโตอย่างรวดเร็วในช่วงที่ผ่านมาในภาคส่วนนี้ทำให้ความน่าเชื่อถือและการเติบโตทางเศรษฐกิจในรัฐเพิ่มขึ้นและทำให้ราชสถานเป็น ศูนย์กลางการผลิตยานยนต์หลักของประเทศภูมิภาคนี้อยู่ใกล้กับอุตสาหกรรมยักษ์ใหญ่แห่งอื่นๆ พอสมควร ซึ่งทำให้สถานที่แห่งนี้มีประสิทธิภาพและราบรื่นในการทำงาน และด้วยเหตุนี้ จึงทำให้การทำงานสะดวกและง่ายขึ้น การเติบโตอย่างก้าวกระโดดในการตั้งโรงงานทำให้มีความต้องการแรงงาน แรงงานที่มีทักษะ ความต้องการเครื่องจักร และรายการสำคัญอื่นๆ เพื่อรองรับอุตสาหกรรม นอกจากนี้ รัฐบาลยังอนุญาตและพัฒนาโปรแกรมการศึกษาและทักษะต่างๆ เพื่อเสริมสร้างและช่วยเหลือภาคการจ้างงานอีกด้วย

3. ปูนซีเมนต์

รัฐราชสถานเป็นผู้ผลิตปูนซีเมนต์รายใหญ่ที่สุดในอินเดีย โดยคาดว่าความต้องการภายในประเทศจะเติบโตอย่างต่อเนื่องที่ 8-9 เปอร์เซ็นต์ต่อปี ภาคส่วนนี้กำลังเติบโตเนื่องจากมีการสกัดแร่ธาตุและเกลือต่างๆ ที่ดี นอกจากนี้ สภาพภูมิอากาศยังช่วยส่งเสริมให้อุตสาหกรรมนี้เติบโตเช่นกัน

4. ปศุสัตว์

• 11.27 เปอร์เซ็นต์ของปศุสัตว์ในประเทศมีอยู่ในรัฐราชสถาน
• รัฐมีปศุสัตว์คิดเป็นร้อยละ 6.98 ของทั้งประเทศ ควายคิดเป็นร้อยละ 11.94 ของทั้งประเทศ แพะคิดเป็นร้อยละ 16.03 ของทั้งประเทศ แกะคิดเป็นร้อยละ 13.95 ของทั้งประเทศ และอูฐคิดเป็นร้อยละ 81.50 ของทั้งประเทศ
• ผลผลิตจากสัตว์ปีกและสัตว์อื่นๆ ได้แก่ นม ขนสัตว์ ฝ้าย เนื้อ ลมและอื่นๆ ซึ่งมีตลาดขนาดใหญ่ในรัฐและเป็นแหล่งยังชีพของหลายๆ คน
• ภาคปศุสัตว์มีส่วนสนับสนุนต่อผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ (GDP) ของรัฐอย่างมาก ซึ่งบางครั้งอาจเป็นแหล่งรายได้เพียงแหล่งเดียวของครัวเรือนในชนบทหรือพื้นที่แห้งแล้ง ซึ่งคิดเป็นร้อยละ 55 ของพื้นที่ทั้งหมดของรัฐ นอกจากนี้ ยังมีความเชื่ออีกว่าความยากจนสามารถแก้ไขได้ด้วยการดูแลสัตว์เป็นอย่างดี ดังนั้นสัตว์เหล่านี้จึงถือเป็นการลงทุนและวงจรสร้างความประทับใจ
• รัฐราชสถานเป็นรัฐที่มีการผลิตนมมากเป็นอันดับสอง และยังมีปริมาณนมต่อหัวเป็นอันดับสองอีกด้วย นอกจากนี้ รัฐนี้ยังมีปริมาณการผลิตขนสัตว์มากที่สุดในอินเดียอีกด้วย
• การขาดแคลนสายพันธุ์ที่มีคุณภาพจากภาคส่วนที่ไม่ได้จัดระเบียบนี้ ถือเป็นความท้าทายที่สำคัญประการหนึ่ง และจำเป็นต้องมีการลงทุนและการวางแผนโครงสร้างพื้นฐานในด้านสหกรณ์ การสนับสนุนด้านสัตวแพทย์และองค์ความรู้ บุคลากรที่มีทักษะ เทคนิคที่ดีกว่า ฯลฯ

5 การเกษตร

รัฐต่างๆ ในอินเดียมีกิจกรรมทางเศรษฐกิจที่สำคัญคือการเกษตร ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญต่อผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศในแต่ละรัฐและในประเทศด้วย รัฐแต่ละแห่งมีสภาพแวดล้อมและสภาพภูมิอากาศที่อุดมสมบูรณ์และหลากหลาย ซึ่งเป็นสาเหตุให้พืชผลปลูกและเก็บเกี่ยวได้หลากหลายชนิด

รัฐนี้เป็นแหล่งผลิตน้ำมันเมล็ดพืช (เรพซีดและมัสตาร์ด) เครื่องเทศเมล็ดพืช (ผักชี ยี่หร่า และเมล็ดพืชชนิดหนึ่ง) และธัญพืชหยาบ นอกจากนี้ รัฐราชสถานยังเป็นผู้นำของประเทศในการผลิตถั่วเหลือง ธัญพืชสำหรับทำอาหาร ถั่วเขียว ถั่วลิสง และพืชตระกูลถั่ว ซึ่งถือเป็นแหล่งผลิตที่สูงที่สุดในประเทศ

6. สิ่งทอ

อุตสาหกรรมการพิมพ์บล็อกและการผลิตสิ่งทอของรัฐราชสถานซึ่งมีการทอผ้าแบบต่างๆ เป็นที่ต้องการอย่างมาก การผลิตและการแปรรูปสิ่งทอเพิ่มเติมทำได้ด้วยสัตว์ (ขนสัตว์ ไหม) พืช (ฝ้าย ผ้าลินิน ปอ ไม้ไผ่) แร่ (ใยหิน ใยแก้ว) และสังเคราะห์ (ไนลอน โพลีเอสเตอร์ อะคริลิก ไหมสังเคราะห์) 3 อันดับแรกเป็นอุตสาหกรรมธรรมชาติ อุตสาหกรรมเหล่านี้มุ่งเติบโตโดยใช้วัตถุดิบจากปศุสัตว์ที่เก็บรักษาไว้ในรัฐ

7. การท่องเที่ยว

จุดหมายปลายทางยอดนิยมสำหรับนักท่องเที่ยวในอินเดีย รัฐนี้มีค่านิยมและประเพณีการต้อนรับซึ่งเพิ่มรสชาติให้กับเมือง รัฐนี้มีสถานที่ที่สวยงามและงดงามพร้อมวัฒนธรรมท้องถิ่นที่มีชีวิตชีวา ความศรัทธาในศาสนา สถาปัตยกรรมที่สวยงาม ป้อมปราการของราชวงศ์ ทะเลสาบ เนินเขา ทิวเขา ทะเลทราย งานแสดงสินค้าและเทศกาลต่างๆ เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจและหลีกเลี่ยงไม่ได้สำหรับนักท่องเที่ยวทั้งในและต่างประเทศ ตามการศึกษาพบว่านักท่องเที่ยวต่างชาติ 1 ใน 3 คนเดินทางมาที่ราชสถานหากเขา/เธอวางแผนที่จะไปเยี่ยมชมอินเดีย เมื่อไม่นานนี้ รัฐนี้ยังได้กลายเป็นเมืองหลวงแห่งงานแต่งงานของอินเดีย เนื่องจากมีมรดกอันล้ำค่า ป้อมปราการ พระราชวัง บรรยากาศของราชวงศ์ ชีวิตแบบราชา ฯลฯ เศรษฐกิจส่วนใหญ่ของราชสถานยังขึ้นอยู่กับภาคส่วนนี้และมีส่วนสนับสนุนอย่างมาก รัฐนี้เป็นหนึ่งในสถานที่ที่สวยงามที่สุดในอินเดีย

8 การจัดการขยะและการรีไซเคิล

ภาคอุตสาหกรรมนี้เป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่ง เนื่องจากรัฐบาลเชื่อในวิธีการจัดการแบบดั้งเดิม วิธีการและเทคโนโลยีสมัยใหม่จึงมีความกว้างขวางในแง่ของการเติบโตและการสร้างงาน รัฐต้องการโซลูชันที่ทันสมัย ​​การนำไปปฏิบัติ การวางแผน และความสามารถในการทำกำไรทางเศรษฐกิจอย่างมาก

1. การสกัดน้ำมัน (สะเดา/มัสตาร์ด/ถั่วลิสง/ถั่วลิสง)

มีพืชหลายชนิดที่สามารถสกัดได้ ต้นสะเดาและดอกตูมมีความสำคัญในภูมิภาคนี้ การแปรรูปน้ำมันอาจเป็นตัวเลือกที่ดีสำหรับการประกอบอาชีพและการศึกษาต่อ เนื่องจากความต้องการผลิตภัณฑ์เหล่านี้มีสูงเพียงพอ

2. เครื่องประดับทอง

การทำเครื่องประดับเป็นหนึ่งในอุตสาหกรรมที่เก่าแก่ที่สุดในอินเดีย แรงงานและกำลังคนที่มีทักษะมีความสามารถและความมุ่งมั่นสูงเนื่องจากเป็นงานฝีมือดั้งเดิมของอินเดีย โดยแต่ละภูมิภาคในประเทศมีความเชี่ยวชาญในการออกแบบและรูปแบบศิลปะที่แตกต่างกัน ศิลปินแกะสลักยังเป็นช่างฝีมือที่มีความสวยงามมากซึ่งเขียนอักษรด้วยลายมือเดียวกัน

3. เครื่องประดับสไตล์กึ่งมีค่าและล้ำค่า

เมืองหลวงของรัฐและเมืองสำคัญอื่นๆ มีอาชีพหลักคือเครื่องประดับ แม้แต่พื้นที่ที่ตั้งชื่อตามอาชีพนี้ เช่น ตลาดโจฮารี บาซาร์ และอื่นๆ

4. โรงงานย้อมและพิมพ์สิ่งทอ

รัฐราชสถานมีชื่อเสียงในด้านการพิมพ์บล็อก บันเดจ เลฮาริยา และรูปแบบศิลปะอื่นๆ ทุกคนมีศิลปะเฉพาะตัวและเหมาะสมกับทุกโอกาสและเทศกาล ผู้หญิงที่นี่มีชื่อเสียงในเรื่องสไตล์การแต่งกายที่แตกต่างกันโดยทั่วไป มีการค้นหาวิธีการและเทคนิคใหม่ๆ เพื่อใช้และรักษารูปแบบศิลปะที่สวยงามเหล่านี้ ศิลปะอยู่ที่การลงสีและการฟอกสี การย้อมและการพิมพ์จึงมีขอบเขตที่ดี

5. การปั่นฝ้ายและการรีดฝ้าย

การเก็บเกี่ยวเมล็ดพืชเกี่ยวข้องกับการแยกเมล็ดออกด้วยเครื่องแยกเมล็ดฝ้าย และเนื่องจากรัฐนี้เป็นผู้ผลิตขนสัตว์รายใหญ่ที่สุด เทคนิคนี้จึงมักใช้กันในรัฐนี้ด้วยเช่นกัน

6. การปลูกและแปรรูปยาสูบ

7. ขัดหินแกรนิต (หินอ่อน) บัตติ (บาร์)

ความต้องการหินแกรนิตและหินอ่อนในตลาดมีสูง จึงมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อภาคส่วนนี้ สภาพแวดล้อมที่นี่ทำให้ธุรกิจนี้ทำกำไรได้

8. โรงงานผลิตบิสกิตและขนมปัง (บริษัทในเครือของอุตสาหกรรมเกษตร)

9. โรงโม่แป้งสาลี/โรงโม่ถั่ว (แบบพัลส์)

อาหารหลักของชาวราชสถานคือโรตี ซึ่งทำให้ประชาชนต้องตั้งโรงงานและอุตสาหกรรมเกี่ยวกับเรื่องนี้ ข้าวโพดและข้าวบาร์เลย์เป็นพืชผลที่ปลูกในพื้นที่ และสามารถนำไปแปรรูปเพื่อสร้างงานได้

10. ถุงป่าน อีกประเภทหนึ่งเป็นงานแฮนด์เมด

(มีความต้องการสูง เนื่องจากมีสถานที่ท่องเที่ยวมากมาย และมีงานแสดงสินค้าและอาหารมากมาย)

11. สิ่งของที่ต้องตากแดด

ปริมาณแสงแดดที่ได้รับในพื้นที่นั้นดีมาก ดังนั้นธุรกิจปาปาดและผักดองจึงถือเป็นโอกาสทางธุรกิจที่ดี

12. โรงงานผลิตไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์และแผงโซลาร์เซลล์

แผงโซลาร์เซลล์หรือโรงไฟฟ้าโซลาร์เซลล์เป็นชุดเซลล์และเทคนิคในการรับพลังงานจากดวงอาทิตย์และเก็บไว้ในรูปของพลังงานที่สามารถนำมาใช้เป็นทรัพยากรในภายหลัง รัฐราชสถานมีแสงธรรมชาติอุดมสมบูรณ์ ดังนั้นจึงมีความต้องการโครงสร้างพื้นฐานจำนวนมากในภาคส่วนนี้ ประชาชนหรือพลเรือนในพื้นที่ยังใช้เทคโนโลยีนี้ในบ้านของพวกเขาด้วยเช่นกัน

13. กังหันลม

การผลิตไฟฟ้าด้วยกังหันลมขนาดใหญ่หลากหลายชนิดที่วางเรียงกันเป็นบริเวณกว้าง เนื่องจากภูมิประเทศของราชสถานเป็นพื้นที่ทะเลทราย จึงมีเนินทรายและลมแรงสูง จึงทำให้มีกำลังแรงสูง จึงเป็นแหล่งผลิตไฟฟ้าโดยตรง

14. การฟอกหนัง

หนังเป็นวัสดุที่ทนทานและยืดหยุ่นได้ ซึ่งเกิดจากการฟอกหนังดิบและหนังสัตว์ โดยมักจะเป็นหนังวัวหรือหนังงู สามารถผลิตได้จากกระบวนการผลิตที่หลากหลาย ตั้งแต่อุตสาหกรรมในครัวเรือนไปจนถึงอุตสาหกรรมหนัก อุตสาหกรรมเหล่านี้ตั้งอยู่ในพื้นที่นี้

15. แท่งทองแดง / เถ้าทองแดงจากแร่ทองแดง / การแยกตะกั่ว

ทองแดงและตะกั่วเป็นวัสดุที่สมบูรณ์แบบสำหรับการรีไซเคิลซึ่งมีคุณค่าอย่างยิ่ง และอุตสาหกรรมต่างๆ ในแง่นี้ก็เช่นกัน

16. มอเตอร์ไฟฟ้า

มอเตอร์ไฟฟ้าเป็นอุปกรณ์ที่แปลงพลังงานไฟฟ้าเป็นพลังงานกลเพื่อใช้ในยานพาหนะ เครื่องใช้ในบ้าน เครื่องมือทางการเกษตร และสิ่งของยุคใหม่และทันสมัยอื่นๆ

17. การเลี้ยงสัตว์ปีกและไก่เนื้อ

การเลี้ยงสัตว์ปีกได้เติบโตจนกลายเป็นธุรกิจเกษตรเชิงพาณิชย์เต็มรูปแบบ และเป็นแหล่งรายได้ประจำวันของครัวเรือนในชนบทและในเมืองจำนวนมาก นอกจากนี้ ความต้องการไข่และเนื้อไก่เนื้อยังมีสูงอีกด้วย

18. ฟาร์มโคนมเพื่อการผลิตนม

เศรษฐกิจของอินเดียยังคงขึ้นอยู่กับเกษตรกรรมเป็นส่วนใหญ่ และผลิตภัณฑ์นมถือเป็นรูปแบบเพิ่มเติมของกิจกรรมการจัดการฟาร์มและปศุสัตว์