استادان ادبی مختلفی از این منطقه وجود دارد سارالا داس که نوشته است مهاباراتا, چاندی پورانا و ویلانکا رامایانا. دیگر سازندگان معاصر هستند آرجونا داس چه کسی نوشت راما-بیبه، یک شعر طولانی به طور کلی، ایالت از کتیبه های برگ خرما برای نوشتن آثار فولکلور و شاهکارهای ادبی استفاده می کرد، اما اولین چاپخانه در اوایل دهه 1800 راه اندازی شد.
بودا داینی اول مجله رسمی در اودیا زبان از بالاسوره، شهری در ایالت در سال 1861 منتشر شد. بومیان مسئول توسعه و گسترش ارزش های فرهنگی، سنتی و ادبی برای حفظ ویژگی های متمایز هستند. این اولین کاغذ اودیااز اوتکال دیپیکا تحت راهنمایی گوری سانکار ری و بیچیتراناندا منتشر شد.
محبوب موسیقی محلی جوگی گیتا، کندرا گیتا، دهدوکی بادیا، پرهالادا ناتاکا، پالا، سانکیرتان، موگال تاماسا، گیتیناتیا، کندهی ناچا، کلا ناچا، غدا ناچا، داندا ناچا و داسکاتیا از این ایالت هستند.
رویدادهای فرهنگی و شیوه های سرگرمی در معابد توسعه می یابد، که نتیجه می گیرد که ارزش ها و سنتی بودن قلمرو هند و تفاوت های منطقه ای عمیقاً بافته شده است و امروزه انجام می شود.رقص ماهاری، جمیر و پالا برخی از اشکال مهم رقص اودیشا هستند. این ایالت از نظر نمایش و آموزش فرهنگی غنی است و همچنین معتقد است که آنها را به مکان های مختلف گسترش دهد.
برخی از غذاهای خوش طعم و دهان لیس عبارتند از: Chena Poda، Rasgulla (یکی از محبوب ترین دسرهای هند، که اعتقاد بر این است که منشاء آن از بنگال است)، پودینگ برنج، خری (کهیر).
سبک ها و الگوهای لباس پوشیدن سنتی از ایالت دوتی، کورتا و گاموچا هستند. بومیان و شهروندان آن را در جشنواره ها، مناسبت های مذهبی و به ویژه در تمام رویدادهای مهم زندگی می پوشند. زنان ترجیح می دهند بپوشند ساری, سامبالپوری ساری، و یا شلوار کامیز. اگرچه فرهنگ غربی در مکان های بومی ایالت در حال جوانه زدن است و لباس آنها در حال محبوب شدن است.
پنج بخش مهم بر حسب مناطق مورفولوژیکی عبارتند از دشت های ساحلی، کوه ها ، ارتفاعات ، فلات، ارتفاعات و دشت های سیلابی. این Mahanadi به یکی از رودخانه های شاخص کشور و ملت است.